هر کس که با ما خوب بود و از در دوستی به دایره امن ما وارد شود حتما رفیق ما نیست. چند روزی است که این نکته را خیلی به خودم یادآوری می کنم.
شاید او دوست نادانی باشد که ما را با خودش به قعر چاه بکشد اما در جایی از کسی که توقع رفاقت نداریم با کلمه ای یا جمله ای، تلنگری به ما می زند که از دوست چندین و چند ساله نمی شنویم.
این تلنگر می تواند تمام دنیای ما را تغییر دهد، ما را به موفقیت در زندگی برساند و کمک کند تا به اعتماد به نفس برسیم و خودمان را در مسیر موفقیت پیدا کنیم.
تا به حال فکر کردید اعتماد به نفس یعنی چی ؟
اعتماد یعنی ، باور داشتن ، نفس هم یعنی خود، که می شود باور داشتن خود.
خودتان را چه قدر باور دارید؟ حداقل در پنج یا شش زمینه خودتان را بررسی کنید.
می دانم که گاهی خودم جلوی رسیدن به هدفم را گرفته ام و به دلیل نگرانی و ترس هایی که درونم احساس می کردم رسیدن به هدف را برای خودم سخت کردم و یا کاری کردم که دست از کار بکشم و حتی قدمی برای رسیدن به هدفم بر ندارم .
اما این بار تلاش می کنم از تمام توان خود استفاده کنم تا به هدفم که سالها آرزویش را داشتم برسم تا خودم را به آنچه از لحاظ روحی ، روانی و حتی اجتماعی لایقش هست برسانم.
در بین اطرافیانتان شاید کسانی باشند که با معیارهای شما داشته های کمی دارند اما هر بار که آنها را می بینید رضایت و آرامش از وجودشان ساتع می شود به حدی که این گرما و رضایت را شما حس می کنید . چند ساعتی بعد از جداشدن از او همچنان به این می اندیشید که چه طور از آنچه که هست راضی و خوشنود است، چه طور با خودش حساب و کتاب می کند که همیشه از خودش راضی است .
آخرین دیدگاه‌ها