امسال را برای خودم سال فرصت نامگذاری می کنم .
با شروع سال نو دوست داشتم این چند ماه را تا چهل سالگیم بسیار متفاوت تر زندگی کنم .
و به یک نصیحت دوستانه به جای واژه “باید” از واژه “فرصت” استفاده کنم .
در طول روز به خودم فرصت و هدیه ای بدم برای انجام کارهایی که بهشون علاقه مندم و مدت هاست که دوست دارم انجامشون بدم .
مثل پیاده روی ، مثل نوشتن، مثل کتاب خواندن، مثل یادگیری یک مهارت جدید و یا ..
اما خواستن انجام این فعالیت ها با تمام سالهای گذشته فرق پیدا کرده.
یعنی وقتی به فکر انجام دادن یکی از این کارها می افتم با خودم اینطور فکر می کنم که ” نفیسه پاشو و به خودم این هدیه را بده، به خودت فرصت انجام دادن یک پیاده روی در آب و هوای بهاری سال ۱۴۰۲ را بده …
و نمی دونم این جمله تا امروز چه طور برای من معجزه کرده.
من این جمله را خیلی دوست دارم .
این جمله ” به خودم فرصت بدم که …” به جای جمله “من باید امروز برم پیاده روی ” به من یک حس بسیار محبت آمیز به خودم را ایجاد می کنه، یعنی فکر می کنم با انجام دادن این کار واقعن در حق خودم دارم لطف می کنم و کاری در حق خودم و زندگی و روزی که به من هدیه شده می دم که خیلی خیلی برام ارزشمنده .
این احساس بسیار برام ارزشمند و دوست داشتنی است.
امیدوارم این حس را سالها با خودم همراه داشته باشم تا بتونم بهترین خودم را زندگی کنم .
حالا فکر می کنم این همون زندگی بوده که سالها آرزوش را داشتم و حالا خودم را هم از قبل بیشتر دوست دارم.
اگر دوست داشتید شما هم برای انجام هر کاری به جای واژه باید از واژه فرصت استفاده کنید و لذت زندگی را ببرید.
سال نو مبارک
آخرین دیدگاه‌ها